istif

Çok fark yoktu aramızda.
Onlar göbeklerine yemek istiflerken.
ben sebepler istifliyordum
-varlığıma.

yankı

Yalandan bir şehir kurmaya benzer.

..biraz.

birazda bilmediğin yollarda yürümeye.

Birinin ağzında yankı bulunca ''adın''

koltuk

Otobüs garlarını hiç sevmiyorum.


En çokta çift kişilik koltukları.


Hep seni hatırlatırlar.

Midlake - Acts of Man

bilirsin

Lafına hürmetim sonsuz
Bilirsin.
Epey zaman oldu aramıza mesafeleri koyalı
Ancak.
Tahammüle yer kalmadı.
-Gözüme geliyor
sonra
yaş ''ölüyör''
akıyor önüme.

-Dilime geliyor
söz ''ölüyor.''

karıncalar

Yalnız hissetiğimde kendimi


-kaldırımları sayarım..


-yolun kenarına atılmış ekmek kırıntılarına ilişir gözüm


çoğu zaman.


-alır.


Başımın üstüne koyarım.


''Bilirim bu sebepten karıncalardan çok küfür işitmişimdir.''

beri-

Kendime yanılma payı bıraktığımdan beri.

''beklentileri kapının eşiğine bıraktım.''

şubat 14

Şimdi hayatın zorluğundan bahsediyordum bir arkadaşa.
Arkadaş dediğime bakma ayda senede bir görüşüyoruz desem yeridir.Acınası halde olmasa konuşmaya hacet duymazdım.Haa birde ben çok vijdanlı ve insafı bol bir insanım geçen bir film de okumuştum adam söylüyordü.
Özünde hayatın zorluğunu yaşamaya pek müsait bir mizacım yok aslında sözde ters yaşamaya özen gösteren bir hal içerisindeyim.Sözüm ona siz bakmayın dediklerime-[dinleyin]
o arkadaşta arayacağı kimsesi yok diye aramıştır kesin beni..
Yoksa neye arayıp benden hayat hakkında fikirler alacak.
Yeri gelmişken belirtmekte yarar görüyorum(o kendini bilir) 
-Hayat çok zor.
Bu lafın içini doldurmaya müsait bir yapımın olduğu su götürmez bir gerçek.
Aynen arkadaşa ilettim bu cümleyi.


Sevdiğinden ayrılmış bu arkadaş.
bende zamanında ayrılmıştım ama aramaya birini aklıma getirmedim.


-Bugün dedi 14 şubat.


alloo 


sesin gelmiyor.


bir an sessizlik oldu içimde


kapadım telefonu.


sonrasını hatırlamıyorum.


uyumuşum galiba.


sabah uyanınca anladım.

İstanbul

Aramızda şehirlerin olduğu aşikar.
Beni derin düşüncelere sevk eden sade-


''İstanbul''