şubat 14

Şimdi hayatın zorluğundan bahsediyordum bir arkadaşa.
Arkadaş dediğime bakma ayda senede bir görüşüyoruz desem yeridir.Acınası halde olmasa konuşmaya hacet duymazdım.Haa birde ben çok vijdanlı ve insafı bol bir insanım geçen bir film de okumuştum adam söylüyordü.
Özünde hayatın zorluğunu yaşamaya pek müsait bir mizacım yok aslında sözde ters yaşamaya özen gösteren bir hal içerisindeyim.Sözüm ona siz bakmayın dediklerime-[dinleyin]
o arkadaşta arayacağı kimsesi yok diye aramıştır kesin beni..
Yoksa neye arayıp benden hayat hakkında fikirler alacak.
Yeri gelmişken belirtmekte yarar görüyorum(o kendini bilir) 
-Hayat çok zor.
Bu lafın içini doldurmaya müsait bir yapımın olduğu su götürmez bir gerçek.
Aynen arkadaşa ilettim bu cümleyi.


Sevdiğinden ayrılmış bu arkadaş.
bende zamanında ayrılmıştım ama aramaya birini aklıma getirmedim.


-Bugün dedi 14 şubat.


alloo 


sesin gelmiyor.


bir an sessizlik oldu içimde


kapadım telefonu.


sonrasını hatırlamıyorum.


uyumuşum galiba.


sabah uyanınca anladım.