Mesajını okuduğumda kulaklarımda tuhaf bir sıcaklık oluştu.
Ailesinden gizli işler yapan çocuklar olur ya sonra bir an'da karşısında babasını görür ve neyapacağını bilemez halde kalakalır...
Aynı durumu yaşadım..
Mesajını okurken..
Aynaya bakma ihtiyacı hissettim bir an'da..
Yanılmışım kızaran kulaklarım değildi..
Yanaklarımdı..
O halde görünce kendimi az biraz daha utandım.
Hemen odama kaçtım bizimkilere görünmeden.
Bir an..
sünnetim geldi aklıma
O anı bir daha yaşadım odamın kapısını örterken..
Bu hissi tekrardan yaşamanın tuhaflığıda var elbette
mantığa uygun olmalıydı bu durum.
en az aramızdaki mesafeler kadar..
Mesaj hakkıma baktım hemen.
Daha 4000 adeti hali hazırda duruyordu.
Seninle yazışırken yetmeyeceğini düşünürdüm..
Şimdi o kadar fazlaki..
Tutup hepsini hayır kurumlarına dağıtasım var..
Küçük bir an idi.
heyecanı hala taze duran.
duracak.
durmalı..
Biri beni durdursun.
Sana annemin bile tarifinden bi haber olduğu
ve babamın hala aradığı..
Huzurdan bahsetmiştim.
O herkesin isteyipte bulamadığı huzuru..
Ben az birazda olsa bunu yaşadım..
senden habersiz.
hemen yanında..
Ağzının içine bakmaya çekinirdim.
çünkü içine düşmekten korkardım.
Gözlerine bakardım ben..
şarkılar mırıldanırdım..
Bilmem ney..
Hem..
Ney iyidir.
Dinlemek gerek.
ruhu dinlendirdiğini söyler kardeşim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder