Gülüşün ve kelebeğin sınavla imtihanı.

Masamın kenarında BİM'den aldığımız alışveriş fişi var.
Ben bir yanımla sana burada neler yazmam gerektiğini sıralıyorum aklımda.
Sıralarken bazen yetişemiyorum.
Unutuyorum arada.
Arada ben birçok şeyi unutuyorum.
Unutmak eylemi bende fazla tekrar eden bir durum.
Durumlar öyle gerekti bende fikrimce yettiği kadar direndim.
Direnmek bugünlerde duyduğum en gerekli kelimelerin başında geliyor.
İnsanlar kendi özgürlükleri için sokağa çıktılar.
Birlikte bir araya gelince neler başarabileceklerini gösterdiler herkese.
Her nekadar yasaklar ve sansürler olsada.
Her nekadar provokasyon ve şiddet olsada!

Belli açılardan bakınca insan kendini eksik görüyor kimi durumlar için.
Bazen de fazla.
''de'' ekini cümle içinde nasıl kullanacağım konusunda kamyonlarca belirsizliğim var.
Sahi ben en son ne zaman birine uzun cümleler kurdum ki.
Babamla ilişkimiz belli zamanlar platonik bir hal alıyor.
Belli zamanlarda kendi aramızda bölüşüyoruz sevgimizi.
Annem bir ayrı dünya.
O amortiden çıkıyor.

Bir kelebek ben sana bu cümleyi yazarken florasan ışığımızın etrafında dört dönüyor.
Belli ki başka takıntıları yok.
Bir kelebeğin üniversite sınavına girdiğini düşünsene.
Mezun olduğunu ve sigortalı bir işe girdiğini.
Bugün hayatımın belirsizliklerine bir yenisi eklediğim bir gün.
Bir kelebeğin insan oluşunu düşünüyorum.
Belli açılardan hayata yorum katmak gerekir.
Camide ön saflarda namaz kılma girişimlerim sonuçsuz kalıyor.
Terliklerimi çalıyorlar.
Yan dairede iki aile arasında bilinmeyen bir sebepten hunharca sevgi patlaması yaşanıyor.
Aile fertleri durduk yere birbirine sarılıyor.
İnsanlık bu durum karşısında çaresiz.
Keşke insanlık bu durumlar karşısında çaresiz kalsa.
Ya da yok çaresiz kalmasa.
Tutup hemen yanındakine sarılsa
elindeki telefonu bırakarak.

Üzüntülerime ortak olmanı isterim.
Öyle ortak ol isterim ki.
Kopartılması güç olsun.
Matkapla delsinler bizi.
Bütün dünya hayretlere kapılsın.
Buldozerler üstümüzden geçsin ama çözemesinler.

Kendi içimde yaşamamın bir sonucu bunlar.
Dünyanın hergün etrafında döndüğü bir sistem var.
Yalnış yazılmış cümlelerin devamı yok.
Üstümü kırmızı kalemlerle çizilmiş.
Bütün diziler müstehcen.
Bütün babalar iyi.

Kaldı ki.
Yok neyse kalma.
Sen benim yan masamda tanımadığım
boynuna sarıldığım.
Kokusunu duyduğum.
İç organlarıma hükmeden
beynimin muadilisin.
Adını cümle içinde telafuz etti diye bir kedi.
Bütün kediler gaz bombası attım.
Bütün kediler adını zikretmeye meyledemez.

Sana bu yazıyı ilk okul hocamdan yediğim dayaktan sonra yazıyorum.
Elektrikler kesildikten sonra ya da.
Bütün iletişim kanalları kapatılmış bir parkın girişinden yazıyorum.
En fiyakalı yalnızlıklar dolmuş durağında başlar..

Lütfen çimlere özenle basınız!

Bu yazıyı sana yazdım.
Yanı senin için evet
yani seni niyet ederek yazdım,
konu komşu uyurken.