Evs-2

Kulağımda ezgisini eksik etmediğim Neşet Ertaş şarkısı eşliğinde gün arası uykusuna daldım.

Yolun yorgunluğunu üzerimden atamadım daha,karnım aç ve çok su özlemi çektiğmii söylemeliyim. Kendimi avutmanın yolunu bulmuştum adeta. Duvarda asılı Meryem Ana sülieti bana tarifi manasız bir güç veriyordu. Henüz yatakta olmanın verdiği ayrı bir keyif eşliğinde Meryem Ana’nın bağışlayıcı bakışları arasında kayboldum.Kaldığım evin idari  işleri benden sorgulanıyordu. Çok değil birkaç sene evel kendi idari sorumluluğumu yürütmenin güvenini almıştım babamdan alnımın akıtığı terle anahtar niyetine.

Kendi yaşadığım evin kapısını açarak başlamıştı bu süreç..

Şimdi bir yarım adanın ortasında şirin bir evin anahtarını taşıyorum cebimde.

Balkonunda çiçeklerin olduğu,samimiyeti diğer balkonla arasında yarım metre mesafede duran küçük ve bir o kadar da huzurlu bir balkonun anahtarını taşıyorum cebimde.  Etrafımda dillerini henüz bilmediğim bir sürü şirin komşum var. Teslimiyet duygusu bende çok önceden olan ve kendini buradada tekrar eden balkondaki çiçekler kadar özgür bir anahtar benliğinde  girdi cebime. Buzdolabımda değişik tadların biraraya geldiği  bir yer olduğunu söyleyebilirim.

Alıştığım düzenin dışında bir düzenin içine kendime yer bulma çabam devam etmekteydi. 

Bu süreci yaşamanın ayrı bir heyecanı dursun bir yana zaman hızlı akmaya başladı sanırım. Ölçüsü belli heyecanlarım kendini tekrarlamaktan vazgeçmeye başladı. Teslimiyet duygusu  benliğime yer edinmeye balkonuma serdiğim çulun sıcaklığı kadar sahici olmaya başladı..


Mussomeli Caltanissetta, İtalya/ 03.08.2012