Hürriyet

5 Ağustos 2012 Pazar

Evs-4




Güne komşumun hayatın sadece olumsuz yanlarının olmadığını gösteren eğlenceli halleriyle merhaba dedim.Ezgisi kulağıma küpe olan dilini bilmediğim bir müzikle keyif yapmak anlatılmaz bir haz. O vakit bir kez daha anlıyorum müziğin evrenselliğini..

Yaşlı bir amcanın evinin penceresinden beni izlediğini farkettim dikkatli gözlerle.. Merhaba demeye vakit olmadan kapadı perdesini.. Sanırım dün gece eve girerken kapıda oturan kendisiydi..  Elinde bastonuyla..

Hazırlanıp dışarı attım kendimi.. Derin nefes alıp beni bekleyen yokuşları bir bir altetmeliydim. Kapımı örtüp yoluma koyuldum. Her zaman yanında geçtiğim kilisenin kapıları kapalıydı bu gün.. Pazar günüydü bu gün..                                           
Nefes almanın vakti yoktu daha fazla yokuş vardı. Her yer kapalıydı bu gün her yer sessiz.. Yolda gördüğüm her kese selam vermenin heyecanı vardı içimde nedeni tarif etmem güç sanırım..

Kendi içinde kocaman bir yerde çocuk olup sataşmak istiyorum herkese.. Nostalji her zaman işe yarar.. İnsanlara olmak istediğini verir.. Cümle içinde olsa dahi çocuk olup nostalji yapasım var..

Varmam gereken yerdeyim.. Mutfakta sürüyor burada hayat.. Herkes sadece yemek yapmıyor burada.. İlk acılarını paylaşanlar oluyor, Diş ağrısından dert yananlar keza, biriken bulaşığın kendi derdinden fazla olduğunu iddaa edenler, elinde telefonu buranın acayipliklerini annesine,sevgilisine,arkadaşlarına anlatmanın telaşına tutuşanlar..

Meşguliyetler bizi akşamın serin tarafına itiyor bi anda..

Sanatın evrenseliği en az müzik kadar.

Kendi lisanımızda suyumuzu içerken akşamın telaşı bir anda çöküyor tüm ağırlığıyla üstümüze.. Tiyatroya gitmeye karar verip yola koyulduk. Vardığımız yere en önce biz geldik sanırım çok az insan var ve başlamak üzere.. Tüm umudumu yitirmek üzereyken insanlar doluştu bir alanda açık havada serin havamıza..

Burada etkinliklerin saati yazmaz hiçbir yerde.. Merak edip sormaya koyulduk bir abimize.. Burada gelenekmiş saat 21:00 da başlar bütün etkinlikler.. Acayipliklerime bir tebessüm daha eklemiş oldum..

Bilmediğim bir dilin serin bir akşamın açık havasında tiyatro izlemekteyim.

Günün özeti;

Bilmediğim bir lisanın tebessümü var suratımda..

Balkona oturup altında serin havanın.

Çay koydum.

İçmeye müsait.


Mussomeli Caltanissetta, İtalya/ 05.08.2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder