Hürriyet

24 Mayıs 2013 Cuma

Alip sel'in Bank'larla münasebeti

İki durak sonra inmeye karar verdi Alip.
Arkadaşları gitmesi konusunda ısrarcı davranınca kıramamıştı.
Yanında oturan orta yaşlı teyzeyi kısık gözlerle izliyordu. Zaman dedi kendine.
Ne çabuk geçiyor. İki durak arası mesafeden daha az.
Mutlu sonlara alışık değildi.
Kederli vedalardan haz alırdı.
Annesinin ölümü en popüler vedaydı.
Buna alışması epey zamanını almıştı.
Durakta indi.
Bir süre durakta bir banka oturup düşündü. 
Daha önce oraya oturmuş insanları hayal etti bir mühlet.
Neler düşündüklerini.
Neler yaşadıklarını..
Evden çıkmadan önce üst komşusuna uğramış bir süre sohbet etmişlerdi.
Kendi başına kararlar almak her zaman zor olmuştu.
Üst komşusu böyle durumlarda akıl hocası olurdu.
Gidip gitmeme konusunda kararsızdı.
Bir süre sohbet ettiler.
Neler konuşuldu bilinmez ama gitme konusunda ikna olmuştu alip.
Şimdi bankta oturmuş etrafını öylece izliyordu.
Buluşma yeri az ötede bir mekanda gerçekleşecekti.
Gelmişken evin doğalgaz faturasını da yatırayım dedi.
Henüz vakit vardı. 
İşini hallettikten sonra buluşma yerine gitti.
Yine bir bankta oturdu 
Ve beklemeye koyuldu.
Elinde doğalgaz faturasının makbuzu vardı.
Güneşli bir gündü 
Beklemek daha ziyade 
Kıymete binmişti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder